Spotkanie z Januszem Różyckim
Wyszków, Poznań, Warszawa, Londyn, Turyn, Buenos Aires, Gdańsk, Tokio, Paryż, Moskwa i Montreal – to tylko 11 miast z tak wielu ważnych w historii Europy i świata. Pierwsze cztery miasta dotyczą początków nowożytnych olimpiad, kiedy to na świat przyszło, w kraju położonym nad Wisłą, w Polsce trzech późniejszych bohaterów, wśród nich Jerzy Różycki, którzy łamiąc kod niemieckiej maszyny szyfrującej Enigmy, na stałe znaleźli miejsce w historii II wojny światowej i w dziejach ludzkości.
Siedem następnych miast związanych jest z historią syna Pana Jerzego z Januszem Różyckim, który w tych miastach wraz z przyjaciółmi z drużyny floretowej stawał na podium mistrzostw świata i igrzysk olimpijskich, tym samym rozsławiał Polskę w Europie i na świecie.
Ojciec i syn w swych sukcesach osiągnęli to, o czym wielu nie miało nawet odwagi marzyć i zaszli tak daleko, gdzie wcześniej zapuszczali się tylko herosi – tak powiedzieliby starożytni Rzymianie.
W naszym ośrodku 29 stycznia gościliśmy Pana Janusza Różyckiego medalistę Mistrzostw Świata i igrzysk Olimpijskich
– Pan Janusz Różycki urodził się 10 maja 1939 r. w Warszawie;
– jest synem znanego matematyka i kryptologa Jerzego Różyckiego, który wspólnie z Marianem Rejewskim i Henrykiem Zygalskim złamał kod niemieckiej maszyny szyfrującej Enigma;
– absolwent Liceum Sztuk Pięknych i Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie;
– kluby sportowe: cały czas CWKS Legia Warszawa;
– w marcu 2013 na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie otrzymał medal Kalos Kagatos”
przyznawany wielkim w sporcie i po jego zakończeniu;
– zasłużony mistrz sportu;
– odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi;
– na festiwalu sztuki organizowanym przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski w Barcelonie otrzymał w 1995 roku nagrodę za obraz „Pejzaż”, a w 1996 pierwszą nagrodę za obraz kubistyczny „Sześcian”.
– indywidualny mistrz Polski seniorów we florecie z 1960 r. oraz srebrny z 1959 i brązowy z 1967;
– z Klubem sportowym CWKS Legia Warszawa zdobył 7 razy Mistrzostwo Polski w latach 1957, 1959, 1965 i 1969 we florecie drużynowym oraz w 1957, 1958 i 1961 w szabli drużynowej;
– 4 razy wicemistrz Polski we florecie drużynowym w latach 1958, 1961, 1961 i 1966;
– 4 razy brązowy medalista mistrzostw Polski we florecie w latach 1960, 1963, 1964 i 1967;
– sukcesy międzynarodowe: wg Encyklopedii Witolda Duńskiego pt. „Od Paryża do Sydnej”, we florecie drużynowym wspólnie z Ryszardem Parulskim, Henrykiem Nielabą, Zbigniewem Skrudlikiem, Witoldem Wojdą, Egonem Franke, Ryszardem Kunze i Adamem Lisewskim zdobył medale:
Mistrzostwa świata:
– Turyn 1961 – III miejsce;
– Buenos Aires 1962 – III miejsce;
– Gdańsk 1963 – II miejsce;
– Paryż 1965 – II miejsce;
– Moskwa 1966 – III miejsce;
– Montreal 1967 – III miejsce
Mistrzostwa świata studentów – Uniwersjada:
– Porto Alegre (Brazylia) 1963 – I miejsce we florecie i I miejsce w szpadzie;
Igrzyska olimpijskie:
– Rzym 1960 – w turnieju indywidualnym walczył w półfinale
– w turnieju drużynowym zajął V miejsce.
-Tokio 1964 – II miejsce w turnieju drużynowym i tytuł wicemistrza olimpijskiego;
